ملاسما چیست؟

ملاسما چیست؟

ملاسما یک بیماری پوستی است که با لکه های قهوه ای یا خاکستری یا لکه های کک و مک ظاهر می شود. اغلب به آن "ماسک بارداری" می گویند. ملاسما به دلیل تولید بیش از حد سلول هایی است که رنگ پوست شما را ایجاد می کنند. بی ضرر است و برخی درمان ها ممکن است کمک کننده باشد. ملاسما معمولاً با گذشت زمان تیره و روشن می شود و پس از چند ماه از بین می رود، اغلب در تابستان بدتر و در زمستان بهتر می شود. نام دیگر ملاسما که کمتر رایج است، کلوآسما است.

ملاسما در کجا بیشتر اتفاق می افتد؟

ملاسما بیشتر روی گونه ها، بینی، چانه، بالای لب فوقانی و پیشانی ظاهر می شود. گاهی اوقات بازوها، گردن و پشت شما را تحت تاثیر قرار می دهد. در واقع، ملاسما می تواند هر بخشی از پوست شما را که در معرض نور خورشید قرار می گیرد، تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل است که اکثر افراد مبتلا به ملاسما متوجه می شوند که علائم آنها در ماه های تابستان بدتر می شود.

ملاسما چقدر شایع است؟

ملاسما یک اختلال پوستی بسیار شایع به خصوص در بین زنان باردار است. 15 تا 50 درصد زنان باردار به آن مبتلا می شوند. بین 1.5٪ تا 33٪ از جمعیت ممکن است به ملاسما مبتلا شوند و بیشتر در طول سالهای باروری زنان اتفاق می افتد و به ندرت در دوران بلوغ اتفاق می افتد. معمولا بین 20 تا 40 سالگی شروع می شود.

ایجاد ملاسما روی نواحی مختلف صورت

چه کسانی در خطر ابتلا به ملاسما هستند؟

افراد با پوست روشن‌تر نسبت به افرادی که پوست تیره‌تری دارند کمتر به ملاسما مبتلا می‌شوند. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به ملاسما هستند. حدود 10 درصد از کسانی که به ملاسما مبتلا می شوند مرد و 90 درصد زن هستند. زنان باردار بیشتر از سایرین مبتلا می شوند. همچنین در صورت مصرف داروهای ضد بارداری و هورمون ها در معرض خطر هستید.

چرا زنان در دوران بارداری به ملاسما مبتلا می شوند؟

زنان باردار سطح هورمون های استروژن و پروژسترون را افزایش می دهند. این هورمون ها در ایجاد ملاسما نقش دارند. این لک ها معمولا بعد از بارداری محو می شود.

انواع ملاسما چیست؟

سه نوع ملاسما وجود دارد که به عمق رنگدانه مربوط می شود.

سه نوع عبارتند از:

اپیدرمی: ملاسما اپیدرمی دارای رنگ قهوه ای تیره و حاشیه مشخص است که آشکار به نظر می رسد و گاهی به خوبی به درمان پاسخ می دهد.

پوستی: ملاسما پوستی دارای رنگ قهوه ای روشن یا مایل به آبی و حاشیه تار است و به خوبی به درمان پاسخ نمی دهد.

ملاسما مختلط: ملاسما مختلط، که شایع ترین در بین این سه نوع است، لکه های مایل به آبی و قهوه ای است، حاشیه مخلوطی دارد و تا حدودی به درمان پاسخ می دهد.

آیا ملاسما نوعی سرطان است؟

ملاسما سرطان نیست، نشانه ای از یک بیماری پوستی است که به سرطان تبدیل می شود. با این حال، سرطان های پوستی وجود دارند که ممکن است شبیه ملاسما باشند، بنابراین مراجعه به متخصص پوست اغلب برای تایید تشخیص صحیح توصیه می شود.

روش های درمان ملاسما

آیا ملاسما دائمی است؟

ملاسما نوعی اختلال مزمن است. این بدان معنی است که ماندگاری طولانی دارد (سه ماه یا بیشتر). برخی از افراد سال ها یا تمام زندگی خود ملاسما دارند. افراد دیگر ممکن است برای مدت کوتاهی مانند دوران بارداری ملاسما داشته باشند.

آیا ملاسما دردناک است؟

به هیچ وجه دردناک و ناراحت کننده نیست، همچنین باعث خارش نمی شود.

چگونگی ایجاد ملاسما:

اپیدرم شما حاوی سلول هایی به نام ملانوسیت است که یک رنگ تیره (رنگدانه) به نام ملانین را ذخیره و تولید می کند. در پاسخ به نور، گرما یا اشعه ماوراء بنفش یا با تحریک هورمونی، ملانوسیت ها ملانین بیشتری تولید می کنند و به همین دلیل باعث ایجاد ملاسما می شود. اشعه ماوراء بنفش و مادون قرمز خورشید در تشدید ملاسما موثر هستند.

سایر علل احتمالی ایجاد ملاسما عبارتند از:

داروهای ضد تشنج: داروهایی که از تشنج شما جلوگیری می کنند ممکن است علت ایجاد ملاسما باشند.

داروهای ضد بارداری: ملاسما در افرادی که از قرص های ضد بارداری خوراکی حاوی استروژن و پروژسترون استفاده می کنند مشاهده شده است.

دی ‌اتیل استیل ‌بسترول: یک شکل مصنوعی (ساخت بشر) از هورمون استروژن است. اغلب در درمان سرطان پروستات استفاده می شود.

ژنتیک: حدود 33 تا 50 درصد افراد گزارش کرده اند که فرد دیگری در خانواده به آن مبتلا شده است. اکثریت دوقلوهای همسان هر دو ملاسما دارند.

کم کاری تیروئید: وضعیتی که در آن تیروئید شما کم کار است.

دلایل تشدید ملاسما

صفحه نمایش LED: ملاسما ممکن است به دلیل لامپ های LED تلویزیون، لپ تاپ، تلفن همراه و تبلت شما ایجاد شود.

بارداری: کارشناسان معتقدند که افزایش سطح استروژن، پروژسترون و هورمون های محرک ملانوسیت در سه ماهه سوم بارداری نقش مهمی ایفا می کند.

هورمون ها: هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون ممکن است در برخی افراد نقش داشته باشند. گاهی اوقات به زنان یائسه پروژسترون داده می شود و مشاهده شده است که ملاسما دارند. اگر باردار نیستید، احتمالاً سطوح بالایی از گیرنده های استروژن در ضایعات ملاسما یافت می شود.

آرایش (مواد آرایشی): برخی از لوازم آرایشی ممکن است باعث ایجاد واکنشی به نام واکنش فتوتوکسیک شوند.

داروهای فتوتوکسیک (داروهایی که شما را به نور خورشید حساس می کنند): این داروها شامل برخی آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، دیورتیک ها، رتینوئیدها، داروهای هیپوگلیسمی، داروهای ضد روان پریشی، درمان های هدفمند و برخی دیگر از داروها هستند.

محصولات مراقبت از پوست: محصولی که به طور کلی پوست شما را تحریک می کند، احتمالا ملاسما را بدتر می کند.

صابون ها: تصور می شود که برخی از صابون های معطر باعث ایجاد ملاسما یا تشدید ملاسما می شوند.

سولار: اشعه ماوراء بنفش تولید شده در سولار به پوست شما آسیب می رساند، به همان اندازه که اشعه ماوراء بنفش خورشید به پوست شما آسیب می رساند و گاهی اوقات بدتر است.

آیا برخی غذاها روی درمان ملاسما تأثیر می گذارند؟

در حال حاضر هیچ غذا یا نوشیدنی توسط متخصصان شناخته نشده است که به طور مستقیم باعث، درمان ملاسما یا تشدید ملاسما شود. با این حال، برای اینکه پوست خود را به طور کلی سالم نگه دارید، یک رژیم غذایی سالم برای پوست حاوی غذاهای غنی از ویتامین D را امتحان کنید:

شیر بادام، تخم مرغ، گوشت، شیر، قارچ، ماهی، آب پرتقال، ماست.

پیشگیری از ایجاد ملاسما

آیا ملاسما می تواند یک شبه ظاهر شود؟

خیر. ملاسما به آرامی در طی چند هفته یا چند ماه ظاهر می شود.

آیا لک های صورت ملاسما هستند؟

لکه های ملاسما گاهی اوقات می توانند با کک و مک اشتباه گرفته شوند، اما آنها یک بیماری پوستی نیستند. آنها می توانند شبیه به نظر برسند، اما، لکه‌های ملاسما تقریباً همیشه بزرگ‌تر از لکه‌های پیری، لکه‌های خورشیدی یا لکه‌های کبدی هستند. اگر در مورد بیماری دیگری نگران هستید، از پزشک خود بپرسید.

درمان ملاسما چگونه است؟

درمان ملاسما سخت است. برای تعیین یک برنامه درمانی، پزشک شما باید ابتدا بفهمد که چه چیزی باعث ایجاد ملاسما می شود. آیا نور خورشید است، کنترل بارداری شما، ژنتیک، صابون یا صفحه نمایش. بسته به فرد، ملاسما ممکن است خود به خود از بین برود، ممکن است دائمی باشد یا ممکن است در عرض چند ماه به درمان پاسخ دهد. اکثر موارد ملاسما با گذشت زمان و به ویژه با محافظت خوب در برابر نور خورشید و سایر منابع نور از بین می روند. متأسفانه، هیچ درمان قطعی وجود ندارد که به طور خودکار ملاسما را ناپدید کند.

اگر ملاسما دارید، حتما از موارد زیر اجتناب کنید:

درمان های هورمونی، به ویژه آنهایی که شامل استروژن هستند.

پیشگیری از بارداری، به ویژه قرص های ضد بارداری خوراکی حاوی استروژن و پروژسترون.

نور LED از تلویزیون، لپ تاپ، تلفن همراه و تبلت.

آرایشی که برای پوست شما تحریک کننده است.

داروهایی که ممکن است باعث ایجاد ملاسما یا تشدید ملاسما شوند.

صابون های معطر.

محصولات مراقبت از پوست که پوست شما را تحریک می کند.

سولار.

اپیلاسیون، که باعث تشدید ملاسما می شود.

درمان ملاسما توسط متخصص

آیا برای درمان ملاسما باید به متخصص پوست مراجعه کنم؟

یک متخصص پوست می‌تواند درمان‌هایی را انجام دهد که خود شما یا محصولات مراقبت‌ از پوست شما قادر به انجام آن نیستید.

اگر باردار باشم و ملاسما داشته باشم چه کار کنم؟

ملاسما احتمالاً زمانی که دیگر باردار نیستید از بین می رود. اگر اینطور نیست، گزینه های درمانی را با پزشک خود دنبال کنید. در دوران بارداری، مراقب باشید که فقط از درمان های موضعی و خوراکی که برای زنان باردار تایید شده است استفاده کنید.

برای کمک به درمان ملاسما چه ویتامین هایی مصرف کنم؟

ویتامین D به طور کلی به سلامت پوست شما کمک می کند. پزشک شما ممکن است سطوح ویتامین D شما را آزمایش کند تا مطمئن شود که به اندازه کافی آن را از غذاهای سرشار از ویتامین D مانند گوشت، غلات، ماهی و تخم مرغ دریافت می کنید. همچنین می توانید مکمل ویتامین D مصرف کنید.

آیا می توان از ایجاد ملاسما پیشگیری کرد؟

متأسفانه، شما نمی توانید از ژنتیک اجتناب کنید، یا وضعیت پوست را در دوران بارداری متوقف کنید. اما ممکن است بتوانید از عوامل ذکر شده در بالا که باعث تشدید ملاسما می شوند اجتناب کنید. هیچ دارویی نمی تواند به طور کامل از ملاسما جلوگیری کند. با این حال، یک رژیم غذایی دوستدار پوست شامل مقادیر کافی ویتامین D احتمالا کمک کننده است.

نتیجه گیری

ملاسما شایع، طبیعی و بی ضرر است، اما می تواند آزاردهنده باشد. اما لازم نیست با آن زندگی کنید. گزینه های درمانی وجود دارد. اقدامات پیشگیرانه ای وجود دارد که می توانید انجام دهید. متخصصین پوست هستند که می توانند به شما کمک کنند. از آنها سوال بپرسید و نگرانی های خود را بیان کنید. همیشه به توصیه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود گوش دهید و برنامه درمانی خود را به دقت دنبال کنید.